Ззяе Млечны Шлях

Разам з поўняю.

Сэрцайка памкне,

Нібы ў неба птах,

Яму помніцца:

Як цябе любіў,

Як шчаслівым быў,

Толькі шчасце — госць:

Лотаць адцвіла,

Коцікі згубіў

Вербалоз.

Снежная гурба

Зыдзе павадкам.

Лёсу перакос

Ад таго, што ёсць

Вечны парабак.

Стукаюць гады,

Нібы жалуды

У патыліцу.

Цэлы век сядзіш

Каля той мяжы —

Тулішся.

Яблык на дваіх

Нас раздзелены…

Ліха не міне —

Яблычак благі

Рана з’елі мы.

Што рабіць цяпер,

Разабрацца як?

Зноў — бяззубы смех!

Шкода мне цябе,

Не пазбыць ніяк,